Ministerio de Industria, Turismo y Comercio LogoMinisterior

Preguntas frecuentes

 

Respondemos todas aquellas dudas referentes a los diferentes procesos implicados en la propiedad industrial.

Borrar palabras clave
Todas
Propiedad Industrial
Marcas y Nombres Comerciales
Marcas colectivas y de garantía
Prueba de uso
Marcas internacionales
Transformaciones
Patente nacional y modelo de utilidad
Certificado complementario de protección
Patente europea y validación
Solicitud internacional PCT
Restablecimiento de derechos
Transmisiones y licencias
Tasas
Gestión y valoración de patentes
Representación
Agentes de la propiedad industrial (API)
Examen de calificación europeo (EQE)
Representación y Brexit
Clasificaciones
Nulidad y caducidad de marcas y nombres comerciales

É necesario que o signo que se pretende rexistrar sexa lícito, e susceptible de realizar as funcións que debe acometer a marca, identificar e diferenciar, o cal implica que non incorra en ningunha das prohibicións absolutas que establece a Lei, e que estea dispoñible, é dicir, que non entre en conflito con outros dereitos anteriores, xa sexa a título de marca ou outro dereito da personalidade como é o dereito ao nome ou á propia imaxe ou a outro dereito de propiedade intelectual, etc.

Poderán constituír marca os seguintes signos ou medios:

  • a) As palabras ou combinacións de palabras, incluídas as que serven para identificar as persoas. Por exemplo, "DULCILIA" para distinguir produtos ou servizos, ou "El Juli" como nome artístico.
  • b) As imaxes, figuras, símbolos e gráficos, por exemplo, a representación dun cabalo coas patas dianteiras en alto que distingue os coches Ferrari, ou un crocodilo para a roupa de vestir de Lacoste.
  • c) As letras, as cifras e as súas combinacións, por exemplo, BBVA, Licor 43 ou S-3.
  • d) As formas tridimensionais, entre as que se inclúen os envoltorios, os envases, a forma do produto ou a súa presentación.
  • e) Os sons.
  • f) Calquera combinación dos signos ou medios que, con carácter enunciativo, se mencionan nas alíneas anteriores.

A Lei establece unha serie de prohibicións:

  • Signos que non teñen capacidade abondo para distinguir, por exemplo, un punto ou unha liña sen ningún outro elemento caracterizador, posto que dificilmente serían percibidos como "marca" polo consumidor.
  • Signos xenéricos e específicos, por exemplo chocolate para distinguir "chocolate", aqueles que se compoñan exclusivamente de signos que no comercio ou na linguaxe corrente chegaran a constituír unha denominación necesaria ou usual de produto ou servizo do que se trate, por exemplo, "Rollitos de primavera" para distinguir produtos alimenticios.
  • Signos descritivos: os que se compoñan exclusivamente de signos ou indicacións que sirvan no comercio para designar a especie, a calidade, a cantidade, o destino, o valor, a procedencia xeográfica, a época de produción do produto ou da prestación do servizo ou outras características dos produtos ou do servizo, por exemplo, "Edición selecta", ou "Fresas de maio".
  • Signos enganosos, por exemplo, "Oleoliva" para distinguir todo tipo de aceites e graxas comestibles.
  • Signos contrarios á Lei ou á orde pública, por exemplo, calquera marca xenófoba ou sexista.
  • Formas que veñan impostas por razóns de orde técnica ou pola natureza dos propios produtos ou que afecten o seu valor intrínseco, por exemplo, a representación dunha antena parabólica para distinguir antenas parabólicas ou a dun limpaparabrisas para limpaparabrisas, ou a representación dun lapiseiro sen ningún elemento de fantasía ou caprichosa.
  • Denominacións de orixe, indicacións xeográficas, termos tradicionais de viños ou especialidades tradicionais garantidas que están protexidas por leis que impiden a súa inscrición e nome de variedades vexetais nalgúns casos específicos.
  • Determinados signos protexidos legalmente como bandeiras e escudos de Estados, Comunidades Autónomas, etc.

A OEPM dispón dunhas Guías de exame de prohibicións de rexistro na súa páxina web onde se detallan exemplos e casos concretos sobre os criterios seguidos pola Oficina para analizar as prohibicións absolutas e relativas dos signos distintivos.